viernes, 27 de septiembre de 2013

46. It's time to say goodbye.


AMORES MÍOS<3 

  Hooooy estoy feliz
SEEEPP... NO ME PREGUNTÉIS POR QUÉ.

                                         
¿Qué tal? Espero que genial^.^
Aquí os dejo el capítulo 46...no es TAN emocionante cómo el anterior...pero es que buf! *mis ovarios* FLIPÉ como FLIPER EL PINGÜINO o era un delfín?  AÚN NO SE CÓMO PUEDO ESCRIBIR IDEEAS TAN..ERNJFCWEKF? XD enserio:3 jejejej y encima os gustan!

BAILEMOS EL BAILE DE LOS MAPACHITOSMAPACHITINES! (?    
                                           
Yujuja   pero buaano leer muchito<3 Espero que os guste mucho:3

jAJAJAJ siempre taan...amables?
                                 

CAPÍTULO 46 

NARRA OIHANA:

Por fin, puedo notar los labios de Harry Styles en los míos, haciéndome la persona más feliz del mundo. Creo que ha valido bastante esta carrera, he llegado a tiempo, me voy de gira junto a 1D.

Nos separamos, aunque ambos no queramos, o al menos yo por supuesto, y lo vuelvo a mirar, tiene sus preciosos rizos un tanto despeinados, pero me encantan aun así. Lo sé hablo como una enamorada, pero eso es lo que soy. Y ahora mismo no me importa si saldrá bien esto o no, solo sé que ahora no puedo estar sin él.

Vuelvo a la vida real cuando fijo mi mirada en toda la gente y paparazis que nos miran fijamente, sueltan algún flash, genial ya veo las portadas de las revistas ‘’Nuevo ligue de Harry Styles’’ pero nop, no pretendo ser un ligue suyo, para nada. Me besa, otra vez, creo que a partir de ahora mi adicción serán sus besos, por qué el jodido besa realmente bien.

Los pasajeros con destino a Boston por favor diríjanse a la puerta de embarque.

Definitivamente no hay vuelta atrás, voy de gira con ellos, adiós Londres, ahora que pienso, no se lo he dicho a mis padres, pero bah ya soy mayor de edad.

Harry me baja de él gruñendo un poco, queriendo estar más tiempo el uno con el otro. Fijo mi mirada una vez en el suelo a nuestros amigos, sonriendo Anna abrazada a Niall, que este la ayuda a mantenerse de pie, Carol con Zayn y los bueno, los chicos fingiendo lágrimas en sus ojos, cuando quieren son unos payasos. Noto como mis mejillas adoptan un color rojo, empieza a incomodarme que casi todo el aeropuerto nos mire a nosotros, creo que Harry lo nota, y me coge de la mano, busco su mirada y me sonríe como nunca lo había hecho, se le ve feliz caminamos hasta nuestros amigos, llego la hora de despedirnos de los que se quedan en tierra.

NARRA NIALL:

Tengo a Anna abrazada a mí, no me quiero separar de ella, pero entiendo el motivo por el cual me había dicho de no ir a la gira con nosotros.



*Flashback*

Segundo día en la casa de la montaña, hoy se lo diré, venga Niall ¡no es tan complicado! Esta tumbada a mi lado, estamos viendo una película.

-Yo: Anna…-acaricié su cabello.

Se gira, me mira y sonríe.

-Anna: Dime.

-Yo: Ayer te dije lo de la gira…-.

-Anna: Nialler no pasa nada, solo disfrutemos del tiempo juntos.

-Yo: Es que es algo que te quiero decir…-.

-Anna: ¿Entonces?-preguntó.

-Yo: Ven a la gira con nosotros, y no pongas pegas con la pierna por qué no estarás ‘’invalida’’ todos los meses-miré su pierna.

-Anna: No me pidas eso-bajo la mirada.

-Yo: Entiendo que es difícil pero..-me interrumpió.

-Anna: No Niall, lo siento, no puedo dejar a Carolina sola aquí, me encantaría, ir a la gira, pero no me puedes pedir eso-dijo mirándome a los ojos.

-Yo: Lo entiendo…-me jodia, pero sabía que no podía dejar a su mejor amiga sola.

*Fin del flashback*

Harry y Oihana después de su momento de quizás renconciliación aunque nunca han llegado a ser nada, creo que ahora lo serán. Se aproximan a nosotros, miro a Anna, es la hora de la despedida. Ella también me mira, se que piensa lo mismo que yo. 

-Anna: Te quiero Niall -dijo con lágrimas en sus ojos.

-Yo: Pero no llores princesa, esto no es un adiós, simplemente es un hasta luego-intenté sonreír aunque me estaba muriendo por dentro.

-Anna: Nunca se puede ser feliz al 100%, quieras o no acaba pasando algo malo-dijo esta vez mirando al suelo.

-Yo: Eh-cogí su barbilla y la alcé para que me mirara. -No sé si esto te va a hacer feliz pero...-cogí lo que había comprado el día que supe, que nos iríamos de gira. -Gírate-le pedí.

Se giró, aparté su cabello hacía un lado y seguidamente le puse el collar de plata, este consistía en una cadenita con un corazón de color plata. Escrito: Ninnall y el símbolo infinito, lo solté una vez atado a su cuello y la abracé por detrás.

-Yo: Quieres que seamos Ninnall?-le pregunté después de depositar un beso en su mejilla.

-Anna: Eso significa que...-.preguntó sonriendo aún con lágrimas una vez girada mirándome.

-Yo: Quiero que seas mi novia Anna-sonreí al pronunciar esas palabras que hace días le quería decir.

-Anna: Claro que sí duende-besó mis labios.

NARRA ZAYN:

La hora de la despedida…mejor dicho la maldita y estúpida hora de la despedida… ¡Joder! No quiero dejarla aquí…quiero que venga con nosotros, pero no puede…

-Carol: Si algo sale mal –la iba a interrumpir pero no me dejo. –Zayn ambos sabemos que puede salir mal, solo se feliz, enserio si quieres nos llamamos, pero si algo sale mal…olvídate de mi, hay millones de chicas con las que puedes estar y te harían muy feliz.-dijo mirando al suelo.


-Zayn: Vas lista si te crees que me voy a olvidar de ti tan fácilmente-intenté sonreír aunque era una tarea difícil
                                      




–Sabes, te diré un secreto-dije acariciando su pelo rubio –Verás tengo un problema, soy un cantante famoso pero shh, y entonces, tengo un trabajo, y por eso me he de ir de gira, pero el caso es que no quiero dejar a la chica de mis sueños aquí en Londres, complicaciones hacen que no pueda ir conmigo, peeeero- alargué la e –Eso no significa que no piense en ella a cada momento, en que no la quiera, no, no, para nada, y quiero que sepa-cogí un mechón de su pelo y lo puse detrás de su oreja –Que la voy a llamar, hablaremos vía mensajes, sea la hora que sea, donde esté, haga frío o calor, pero nop, no se va a librar de mí. La quiero y si pueden pasar cosas malas, pero lo que sí sé es que nunca me podré olvidar de ella-acabé mi pequeño discurso y sonrío aún con alguna lágrima cayendo de sus ojos.

-Carol: Bad Boy…ves antes de que me ponga a llorar más-besó mi mejilla.

-Zayn: Se fuerte, estaremos lejos pero te querré igual. –besé su frente y después sus labios.

La abracé y me fui junto a Niall a la puerta de embarque.

NARRA LIAM:

Bueno…5 meses de gira, vaya cara llevan todos, claro todos menos Harry por supuesto este ya va más que feliz. Me acercó a Anna para despedirme.

-Yo: Esto parece una novela eh-le doy un abrazo.

-Anna: Y que lo digas-intenta limpiarse sus lágrimas en un pañuelo.

-Yo: Tu tranquila, si en un abrir y cerrar los ojos estaremos aquí, dándoos la lata-una pequeña sonrisa apoderó sus labios.

-Anna: Eso espero-.

-Yo: Qué si, cuida de Carolina tú-froté uno de sus brazos.

-Anna: Si…y tú a los chicos más a uno que a otro-sabia a que se referia.

-Yo: Nialler te quiere Anna, por eso no te preocupes-y no mentía.

-Anna: Pero 5 meses de distancia…-.

-Yo: Nunca haría algo así, bueno me voy, cuídate mucho-la abracé nuevamente.

-Anna: Cuídate Liam-. Besó mi mejilla.

Esta vez me dirigí a Carolina y hablamos casi de lo mismo que había hablado con Anna.

-Yo: Carolina todo saldrá bien-se le veía bastante preocupada por no decir lo triste que estaba.

-Carol: Joder…yo Carolina Moon hablando aquí tranquilamente con Liam Payne y los chicos de One Direction a pasas de mí…-dijo mirando a su alrededor como evitando el tema.

-Yo: No evites-reí un poco –Enserio, saldrá bien-la abrazé y me correspondió el abrazo.

-Carol: Vigílalos, a todos eh!

-Yo: ¡Lo haré!-dije ya despidiéndome.

NARRA LOUIS:

-Yo: Estás preparada señorita Tomlinson?-sonreí a Alex

-Alex: Por supuesto-dijo contentamente.

Me despedí de Carolina y Anna, las iba a echar de menos. Seguidamente fui a la puerta de embarque. Una gira de 5 meses nos estaba esperando.


                                                               

NARRA HARRY:

Después de las despedidas, subimos a ese avión, quería sentarme al lado de Oihana. Así que le pregunté.

-Yo: ¿Pequeña te quieres sentar a mi lado?-le pregunté caminando por el pequeño pasillo del avión.

-Oihana: No me llames pequeña Styles –oh ya vuelve a ser la misma de siempre –Y-se giró ya que caminaba delante de mí –Por qué me lo preguntas cómo si estuviéramos en el autocar del colegio?-sonrió.

-Yo: Nose…-puse una mano sobre mi nuca.

-Oihana: Claro que sí, ¡pero me pido ventana!-salió corriendo y se sentó en un asiento sonriendo satisfactoriamente.

-Yo: Sal de ahí, por las buenas, o por las malas-dejé una de mis maletas arriba de nuestros asientos. Las otras estaban dónde todas las maletas.

-Oihana: ¿Perdona?-preguntó incrédula.

-Yo: Me has oído, la ventana es mía-dije seriamente evitando no partirme de la risa.

-Oihana: Pues Edward, Styles, Cox, por encima de mi cadáver-se cruzó de brazos y miró a la ventana aún no habíamos despejado.

Resulta un poco tonto estar discutiendo por una estúpida ventana, y más cuando hace menos de 10 minutos estaba encima de mí, con sus piernas enrolladas a mi cintura y disfrutando nuestro beso.

-Yo: Oihana enserio acabarás mal –la amenazé.

-Oihana: Si, si, yaya…-siguió con su mirada en dirección a la ventana.

-Yo: A la de 1…-.

-Oihana: Habla chucho que no te escucho-.

-Yo: A la de 2…-.

-Oihana: Tss…-.

-Yo: ¡A LA DE 3!-me abalancé encima de ella y le empecé a hacer cosquillas desesperadamente.

Poco tiempo después gane,¡ já! Obvio nadie podía resistirse a mi ración de cosquillas.

Ahora la miraba de Oihana se dirigía al suelo del pasillo del avión evitando cualquier contacto conmigo.

-Yo: ¿Te pasa algo?-me estaba empezando a preocupar.

-Oihana: ¿Harry puedo hacer algo?-seguía mirando al suelo.

-Yo: Supongo, mientras no sea cortarme el pelo, mis rizos no se tocan-dije serio pero ella rio y me miró.

Su mirada se posó sobre mis labios, y antes de poder decir o pensar nada, me dió un beso.

NARRA NIALL:           

-Yo: Zayn-le dije a mi amigo el cuál estaba sentado a mi lado -Odio tener que irnos así-protesté dando una pequeña patada al asiento de delante por suerte el hombre de metro 80-90 no se dió cuenta.

-Zayn: Yo también -bufó-.

-Yo: Creo que no soy justo, tu tienes más motivos para estar mal respecto a Carolina...-y es verdad.

-Zayn: No sabes el dolor de cabeza, estómago y de corazón que llevo encima-cerró sus ojos y al cabo de algunos segundos los volvió a abrir.

-Yo: No pensemos en que va a salir mal, sino en que sea lo que sea será-intenté animar, aunque este era un tema bastante delicado y aparte yo era penoso en eso de dar ánimos.

-Zayn: Tu novia no tiene cáncer y no puede estar al límite de morir estos meses-estába al borde de romper a llorar.

-Yo: Quizás no, más bien no. Pero de que sirve llorar?-pregunté.

-Zayn: No lo sé, pero no lo puedo evitar.

-Yo: No sirve para nada, la gente no se pondrá bien si los demás que quieren a esa persona lloran por él o ella. Simplemente se pondrán tristes, y todos acabarán mal, luego puede pasar todo bien o todo mal. Pero se fuerte, luego cuando estés solo llora, rompe, grita, todo lo que quieras, lo importante es que disfrutéis todo este tiempo de trance, hacerlo por los dos-.

-Zayn: Yo ya intento hacerme el fuerte delante de ella, pero es muy difícil cuando me mira con esos ojos inocentes, sonriéndome dulcemente intentando aparentar que está feliz cuando en realidad se esta muriendo por dentro.

-Yo: Habla con ella de esto-le sugerí.

-Zayn: Ya hemos hablado...le he dicho que pase lo que pase la querré, y no me pienso olvidar de ella-.

-Yo: De acuerdo, ahora cuando os llaméis simplemente explícale las peleas rutinarias de Harry y Oihana, cuando yo me acabé toda la existencia de comida dentro de la nevera, o simplemente las locuras de cada uno de nosotros, hazla vivir, que sienta que sí, vale, estáis lejos, pero que la quieres-.

-Zayn: Eso pretendía...muchas gracias pequeño duende-.

-Yo: De nada Zayn-.

Y eso haré yo también pensé...



10 comentarios:

  1. UUUUUUUUUUUUUUUUOOOOOOOOOOOOOO
    final èpic, impossible contenir les llagrimetes... :'(
    molt xulo, pero pobreta Cnna i pobreta Carol..., i pobre Niall i pobre Zayn...


    ñeeee musica moñas ON
    aiixxx....
    bé ja teniu el primer capitol de BEST SONG EVER:
    http://1directionandbestsongever.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar
  2. jajajaj i pobre todo el mundo...xD :P q mona^^ mercii aaaaaaaaaa ara mateix em faig subscritora! Estic segura de que me encantar la teva novela^^ t'estimo!!!

    ResponderEliminar
  3. mlt ñoño pero tan xulo com sempre ^_^ es curtet pero cuco! A mi tmb m'agrada el epic final... :'S son tots tan cukiss!!! Anna (ah! veig que ja no et dius Ainhoa!) demà escriu un montón de capítols llargs que el cuerpo nos lo pide!!!! hahahahaha q ñoños son el harry i la oihana xD :3 jijijijij 0:)
    em fa pena sobretot el zayn pk es veu alla al aeroport tot fortote i puja al avió i està destrossat per dins a punt d plorar :'S aixxx......
    bno a la espera d la continuació!
    looooooooveeee U, loooooveeeeee 1D!

    PD. hi ha un petit problema d tamany de lletra en les dos últimes frases : P

    ResponderEliminar
  4. jajajaj aaaaaaaaaw epic final? :D xD seeeeeeeeeeeee em posaré a escriure pero YA! (dma..xD) dic q aquest cap de setmana penjaré un moooooooooooooolt llarg ya veureu no digo mas;)) jajajajajaj ñoños en plan b? o.o :P ya...el zayn...snif...:C

    aah jeejej...xD

    t'estimoooooo<3

    ResponderEliminar
  5. perque l'amor es tan...... BONIC???!!!! XDDDDDD
    molt emocionant tot ;W; ME PIDO VENTANA jajajaj

    ResponderEliminar
  6. jajajja THE LOVE IS IN THE AIR <3XD

    wiwi merci^^ sisisi XD me pido ventanaa! :facepalm: xP

    AL PRÓXIM CAPÍTUL DOSSIS DEL TEU PERSONATGE;)

    ResponderEliminar
  7. (del meu?) yujujaaaaa!!! lo leeré desde... LA VENTANA! XD okno.... xD
    bieeeen!!!!!! : P ^_^ <3!!!!!

    ResponderEliminar
  8. jajajaja em referia a la sílvia... pero siisi XD de tots els personatges básicament... em vull ''enrollar'' bastant en la nova situacio que estan tots ^^

    YA VEUREU <3

    ResponderEliminar
  9. ah.... vale.... ja m'ho esperava pero q mas da xD lo leere desde LA VENTANA, això ho mantinc x'D

    ResponderEliminar